Zgodnie z komunikatem Ministerstwa Finansów z 18 maja 2020 r., zamieszczonym na stronie internetowej www.gov./web/finanse w zakładce Aktualności/Wiadomości, wsparcie finansowe otrzymywane w ramach tarczy finansowej określane jest jako subwencja finansowa. Subwencja ta podlega zwrotowi, przy czym w określonych przypadkach może zostać umorzona w części nieprzekraczającej 75%. Dla celów podatku dochodowego pomoc finansowa z PFR traktowana jest jak pożyczka. W związku z tym:
1) podatnicy nie zaliczają do przychodów podatkowych kwoty otrzymanego finansowania; wypłata środków przez PFR jest dla przedsiębiorcy neutralna podatkowo; przedsiębiorca może korzystać z całej kwoty finansowania;
2) podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kwoty zwróconego finansowania; tak samo jak wypłata kwoty finansowania przez PFR, jego zwrot również jest dla przedsiębiorcy neutralny podatkowo.
Według MF, koszty sfinansowane ze środków udzielonych w ramach tarczy finansowej kwalifikowane są do kosztów uzyskania przychodów na ogólnych zasadach. Wszystkie wydatki, które zostały pokryte ze środków przekazanych przez PFR, podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli spełniają ogólne przesłanki wynikające z ustaw podatkowych do takiej ich kwalifikacji. Kwalifikacji wydatków jako kosztów uzyskania przychodów nie zmienia także ewentualne umorzenie finansowania. MF wskazało także, że obecnie do przychodów zalicza się wartość umorzonych zobowiązań, w tym z tytułu uzyskanego finansowania. Umorzenie kwoty subwencji stanowi przysporzenie dla przedsiębiorcy, zasady prawa podatkowego wiążą z tym zdarzeniem powstanie zobowiązania podatkowego. Możliwość dokonania w 2021 r. częściowego zwolnienia z podatku dokonanych umorzeń analizowane będzie przez MF we współpracy z PFR. Ponadto – według MF – kwota uzyskanego finansowania nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.