Od 1 lipca 2021 roku obowiązują nowe zasady opodatkowania VAT handlu elektronicznego, przewidziane w unijnym pakiecie VAT e-commerce. Nowy pakiet ma ułatwić handel internetowy między krajami UE, uszczelnić VAT w zakresie importu tzw. małych przesyłek spoza Europy i zapewnić uczciwą konkurencję dla przedsiębiorców z UE. Ministerstwo Finansów (MF) przygotowało zestaw odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania.
2. SOTI, IOSS, i USZ
2.1. Bardzo proszę o udzielenie informacji odnośnie: (…) wymaganego momentu rejestracji do procedury IOSS. Czy można 1 lipca 2021 rozpocząć stosowanie procedury mimo niezłożenia VII-R, czy też bezwzględnie jest wymagana wcześniejsza rejestracja.
Podatnik, który dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), chcąc rozliczać VAT w procedurze IOSS, powinien w państwie członkowskim identyfikacji dokonać zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z tej procedury. Zgodnie z art. 57d ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona) w przypadku gdy podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz informuje państwo członkowskie identyfikacji, że zamierza korzystać z procedury IOSS, tę procedurę szczególną stosuje się od dnia, w którym podatnikowi lub pośrednikowi nadano indywidualny numer identyfikacyjny VAT na potrzeby stosowania procedury IOSS zgodnie z art. 369q ust. 1 i 3 dyrektywy 2006/112/WE.
Zatem dzień nadania podatnikowi indywidualnego numeru identyfikacyjnego VAT w celu korzystania z procedury IOSS stanowi datę rozpoczęcia korzystania z procedury IOSS (por. str. 19 w Przewodnik dotyczący punktu kompleksowej obsługi w zakresie VAT).
Reasumując, rejestracja do procedury IOSS, musi mieć miejsce przed rozpoczęciem jej stosowania.
2.2. Na przesyłkach IOSS podatnik będzie zobowiązany do podawania numeru identyfikacyjnego. Czy dla podatnika posiadającego siedzibę w Polsce będzie to jego numer NIP z prefiksem (PL), czy też będą to inne numery identyfikacyjne, nadawane po złożeniu VII-R?
Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej w Polsce będzie zobowiązany podawać ważny indywidualny numer identyfikacyjny VAT uzyskany na potrzeby stosowania procedury IOSS. Chodzi zatem o numer identyfikacyjny nadany temu podatnikowi po złożeniu VII-R. Należy jednak zauważyć, że numer ten musi być chroniony przed wykorzystaniem go przez osobę nieuprawnioną. Zatem sprzedawca/platforma posiadająca nr IOSS musi udostępniać nr IOSS podmiotowi odpowiedzialnemu za transport i odprawę celną towaru na szczególnych zasadach.
2.3. Jaki identyfikator znajduje się na FV wystawianej przez podmiot z kraju trzeciego zarejestrowanego w PL do procedury IOSS? Czy jest to NIP np chiński? Czy jest to NIP uzyskany do procedury IOSS? Czy może w ogóle nie będzie na fakturze NIP?
Podatnik dokonujący sprzedaży na odległość towarów importowanych, rozliczanej w procedurze szczególnej IOSS – w zakresie fakturowania będzie miał obowiązek zastosować się wyłącznie do przepisów obowiązujących w państwie członkowskim identyfikacji. Zatem w przypadku Polski, faktura nie będzie zawierała NIP ani nr IOSS – stosownie do art. 106e ust. 4 pkt 5 ustawy o VAT.
2.4. Co w przypadku, gdy zakupione w amerykańskim sklepie internetowym zarejestrowanym w IOSS paczki z zapłaconym podatkiem VAT są wysyłane przez pośrednika i trafią w Polsce do spedytora, który nie jest zarejestrowany w IOSS, nie prowadzi ewidencji USZ. Czy i w jaki sposób można dokonać wtedy odprawy celnej takich przesyłek?
Z zapytania wynika, że nastąpiła sprzedaż na odległość towarów importowanych w ramach procedury szczególnej IOSS. Zatem w tym przypadku, spedytor zgłasza organom celnym towary do procedury dopuszczenia do obrotu, składając zgłoszenie celne ze zredukowanym zestawem danych (H7). W zgłoszeniu celnym powinien zostać podany nr IOSS sprzedawcy z USA. Jeśli organy celne stwierdzą, że nr IOSS jest ważny, wówczas towar będzie zwolniony z VAT od importu towarów (VAT od dostawy został zapłacony w momencie zakupów). Jeżeli jednak ten nr IOSS nie zostanie wskazany w zgłoszeniu celnym, wówczas import przesyłki będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych (standardowe zgłoszenie celne ze zredukowanym zestawem danych (H7) albo zgłoszenie w procedurze standardowej (zestaw danych H1).).
2.5. Czy usługowe składanie deklaracji do OSS i IOSS, w przypadku gdy nie będzie dokonywane przez pośrednika (tj. będzie realizowane na rzecz podmiotów unijnych), będzie się wiązało z jakąkolwiek odpowiedzialnością solidarną po stronie biura rachunkowego?
2.6. Czy podmioty wspierające podatników zarejestrowanych w IOSS (formalnie niebędące pełnomocnikami) ponosić będą jakąkolwiek odpowiedzialność z tytułu rozliczeń w IOSS?
Ustawa o VAT nie nakłada na inne podmioty „wspierające” podatników odpowiedzialności z tytułu rozliczenia VAT w procedurze szczególnej IOSS, jeżeli nie są one pośrednikiem ustanowionym w drodze umowy sporządzonej na piśmie, o którym mowa w procedurze importu. W procedurach szczególnych OSS pośrednik nie występuje.
Ewentualna odpowiedzialność biura rachunkowego może wynikać z innych niż ustawa o VAT regulacji.
2.7. Jaka data jest datą definiującą czy odprawę należy wykonać w trybie H7? Data zakupu, przekroczenia granicy czy dokonania zgłoszenia celnego?
W procedurze importu zgłoszenia celne z zakresem danych H7 można stosować dla towarów o wartości rzeczywistej do 150 euro zakupionych od 1 lipca 2021 r.
2.8. Jeżeli spółka importuje towary do siedziby, a następnie sprzedaje klientom z UE mamy do czynienia z SOTI?
Nie, gdyż nie są spełnione warunki definiujące SOTI, określone w art. 2 pkt 22b ustawy o VAT. Przez SOTI rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, (…) z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego. Z zapytania wynika, że sprzedaż będzie miała miejsce na terytorium kraju, już po imporcie towaru.
2.9. Jak kształtować się będzie odpowiedzialność pośrednika, za błędne zaraportowanie w IOSS towarów, które zostały z tej procedury wyłączone (np. poprzez ich objęcie akcyzą)? Czy występowanie w roli pośrednika w IOSS będzie miało jakikolwiek wpływ na obowiązki związane z pobieraniem i uiszczaniem opłaty reprograficznej?
Zgodnie z art. 138d ust. 2 ustawy o VAT, pośrednik odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe, które rozlicza w imieniu i na rzecz tego podatnika. Ponieważ towary podlegające podatkowi akcyzowemu nie mogą zostać objęte procedurą importu, zatem odpowiedzialność solidarna pośrednika nie dotyczy zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym. Podobnie, kwestie opłaty reprograficznej nie są przedmiotem odpowiedzialności solidarnej pośrednika wynikającej z ustawy o VAT.
W przypadku błędnego wykazania w deklaracji IOSS towarów wyłączonych z procedury IOSS pośrednik powinien dokonać stosownej korekty deklaracji.
2.10. Czy można odprawić w Polsce, przesyłkę zakupową o wartości do 150EUR, przeznaczoną dla odbiorcy fizycznego w Republice Czeskiej. Zgłoszenie nie zbiorcze lecz 1:1.
Tak, ale tylko w procedurze importu (IOSS). Jeżeli sprzedawca/platforma nie korzysta z IOSS, to zgodnie z przepisami celnymi towary takie muszą zostać odprawione w państwie członkowskim zakończenia wysyłki tj. w Republice Czeskiej.
3. PLATFORMY CYFROWE
3.1. Czy platforma zarejestrowana w Polsce może podlegać nowym obowiązkom dotyczącym zapłaty VAT od sprzedaży prowadzonej na tej platformie? Czy to dotyczy tylko platform spoza Polski i Unii?
Nowe rozwiązanie wprowadzone ustawą implementującą tzw. pakiet VAT e-commerce dotyczące obowiązku rozliczenia VAT przez operatorów platform cyfrowych od niektórych ułatwianych przez nich dostaw towarów obejmuje operatorów interfejsów elektronicznych niezależnie od tego, gdzie (tj. w jakim państwie) zlokalizowana jest ich siedziba lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. A zatem platforma zarejestrowana w Polsce będzie także podlegała regulacji, o której mowa w art. 7a ustawy o VAT.
3.2. Czy nowe obowiązki będą mieć wpływ na polskich przedsiębiorców sprzedających na platformie do konsumentów z innych krajów UE?
Tzw. reżim uznanego dostawcy, o którym mowa w art. 7a ustawy o VAT, obejmuje wyłącznie:
- SOTI w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotówkach równowartości 150 euro, niezależnie od tego, w jakim państwie siedzibę posiada tzw. dostawca bazowy (czyli przedsiębiorca prowadzący sprzedaż na platformie);
- krajowe dostawy towarów B2C oraz WSTO, w przypadku gdy są dokonywane przez dostawcę bazowego nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w UE.
Zatem w przypadku polskiego przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż poprzez platformę obowiązek rozliczenia VAT przez operatora tej platformy może wystąpić jedynie wtedy, gdy będące przedmiotem dostawy towary (o wartości do 150 euro) są wysyłane lub transportowane z państwa trzeciego (czyli spoza UE) do unijnego konsumenta. W takiej sytuacji polski sprzedawca nie jest zobowiązany do rozliczenia VAT z tytułu SOTI, gdyż dla celów tego podatku przyjmuje się, że dokonał on dostawy B2B do platformy, a miejsce opodatkowania tej transakcji znajduje się poza UE.
Natomiast krajowe dostawy towarów B2C i WSTO dokonywane przez polskiego przedsiębiorcę na platformie cyfrowej nie będą generowały tzw. reżimu uznanego dostawcy, o którym mowa w art. 7a ustawy o VAT, więc operator tej platformy nie będzie zobowiązany do rozliczenia VAT od takich transakcji. Podatek z tytułu tych dostaw, tak jak dotychczas, powinien rozliczyć polski przedsiębiorca. Dostawę krajową winien on rozliczyć i zadeklarować na dotychczasowych zasadach (JPK_VAT). Natomiast do rozliczenia i zadeklarowania VAT z tytułu WSTO może on zarejestrować się do procedury One Stop Shop i skorzystać z uproszczenia w postaci tzw. jednego okienka.
3.3. Czy platforma, która organizuje transport do konsumenta może być objęta reżimem uznanego dostawcy?
Tak, istnieje taka możliwość. Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 5b rozporządzenia wykonawczego 282/2011 platforma nie będzie uznanym dostawcą jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki: (i) platforma nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów, (ii) platforma nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością, (iii) platforma nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.
Zatem jeżeli platforma bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w procesie dostarczania towarów (np. organizuje transport do konsumenta) może zostać objęta reżimem uznanego dostawcy (pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek z art. 7a ustawy o VAT).
Oczywiście każdą sytuację należy ocenić indywidualnie.
3.4. Czy zakres zmian i nowych obowiązków o których mówimy w stosunku do obrotu towarami / zmian naliczania VAT poprzez platformę będzie również obejmowało usługi?
Nowe rozwiązanie wprowadzone ustawą implementującą tzw. pakiet VAT e-commerce dotyczące obowiązku rozliczenia VAT przez operatorów platform cyfrowych od niektórych ułatwianych przez nich dostaw towarów odnosi się wyłącznie do niektórych dostaw towarów do konsumentów w UE. A zatem tzw. reżim uznanego dostawcy, o którym mowa w art. 7a ustawy o VAT, nie dotyczy świadczenia usług.
3.5. Czy ewidencja specjalna prowadzona przez platformy będzie przesyłana cyklicznie?
Nie, tzw. ewidencja specjalna, o której mowa w art. 109b ustawy o VAT, podlega udostępnieniu drogą elektroniczną wyłącznie na żądanie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, w terminie 14 dni od doręczenia tego żądania (art. 109b ust. 4 ustawy o VAT).
3.6. Czy platforma musi udostępnić ewidencję specjalną dotyczącą swoich wszystkich transakcji?
Platforma jest zobowiązana do udostępnienia ewidencji, o której mowa w art. 109b ustawy o VAT (tzw. ewidencja specjalna), na żądanie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście w odniesieniu do (i) dostaw towarów, w przypadku których wysyłka lub transport towarów kończy lub rozpoczyna się na terytorium kraju oraz (ii) świadczenia usług, w przypadku których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium kraju. W żądaniu tym organ podatkowy wskazuje zakres ewidencji podlegającej udostępnieniu, przykładowo wskazuje okres czasu (zakres dat) w jakim dokonywane były ewidencjonowane transakcje, dane konkretnych podatników dokonujących dostaw towarów bądź świadczących usługi ułatwiane przez platformę, czy też dane dotyczące konkretnych dostaw towarów lub świadczeń usług objętych obowiązkiem ewidencjonowania.
3.7. Jeśli VAT ma być rozliczany poprzez platformę internetową to jak wystawić fakturę dla klienta?
MF zakłada, że w tym pytaniu chodzi o polskiego przedsiębiorcę dokonującego dostaw towarów za pośrednictwem platformy, która jest uznanym dostawcą w rozumieniu art. 7a ustawy o VAT. W takim przypadku obowiązek rozliczenia VAT przez operatora tej platformy może wystąpić jedynie wtedy, gdy będące przedmiotem dostawy towary (o wartości do 150 euro) są wysyłane lub transportowane z państwa trzeciego (czyli spoza UE) do unijnego konsumenta (patrz odpowiedź na pytanie nr 3.2 w części dotyczącej platform). W tej sytuacji polski przedsiębiorca nie jest zobowiązany do rozliczenia VAT (miejsce opodatkowania tej transakcji znajduje się poza UE) i w związku z tym nie będzie zobowiązany w UE do wystawienia faktury VAT dokumentującej „fikcyjną” dostawę B2B do platformy, jak również „fikcyjną” dostawę B2C do konsumenta (dokonywaną przez platformę uznaną za dostawcę).
3.8. W jaki sposób ustalić czy platforma cyfrowa jest uznanym dostawcą względem VAT?
Aby platforma była uznanym dostawcą muszą zostać spełnione przesłanki określone w art. 7a ustawy o VAT. Tzw. reżim uznanego dostawcy, o którym mowa w art. 7a ustawy o VAT, obejmuje wyłącznie:
- SOTI w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotówkach równowartości 150 euro, niezależnie od tego, w jakim państwie siedzibę posiada tzw. dostawca bazowy (czyli przedsiębiorca prowadzący sprzedaż na platformie;
- krajowe dostawy towarów B2C oraz WSTO, w przypadku gdy są dokonywane przez dostawcę bazowego nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w UE.
Dodatkowo spełnione muszą zostać wymogi z art. 5b rozporządzenia wykonawczego 282/2011, w którym wskazano co oznacza pojęcie „ułatwia”.
źródło: www.gov.pl