Polski Fundusz Rozwoju w ramach tarczy finansowej może udzielać małym i średnim przedsiębiorcom subwencji, aby zapewnić im płynność i stabilność finansową w okresie pandemii COVID-19. Po stronie podmiotów prowadzących działalność gospodarczą otrzymanie subwencji zasadniczo generuje przychód w podatku dochodowym. Jeżeli jednak firma przeznaczy subwencję na składniki majątku, które zakwalifikuje jako środki trwałe albo wartości niematerialne i prawne, to w sytuacji, gdy jest ona podatnikiem pdop, wartość otrzymanej subwencji stanowi dla niej przychód podatkowy korzystający ze zwolnienia od pdop w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o pdop. Natomiast u podatników pdof w związku z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o pdof subwencja przeznaczona na ten sam cel w ogóle nie stanowi przychodu podatkowego.
Z “Przewodnika dla mikro, małych i średnich firm po tarczy finansowej PFR”, dostępnego na stronie Polskiego Funduszu Rozwoju (www.pfrsa.pl), wynika, że subwencja udzielana jest na podstawie umowy o udzielenie subwencji finansowej i będzie miała w znacznej mierze charakter bezzwrotny. Kwestia bezzwrotności uzależniona jest przy tym od spełnienia przez podmiot otrzymujący subwencję dodatkowych warunków wynikających z umowy o udzielenie subwencji. Jeśli je spełni, wówczas do 75% otrzymanej subwencji może nie podlegać zwrotowi.
Konsekwentnie do tego rozstrzygnięcia Ministerstwo Finansów w swojej informacji wskazało, że otrzymana pożyczka (subwencja) nie stanowi przychodu podatkowego – podobnie jak jej zwrot jest dla przedsiębiorcy neutralna podatkowo. Z kolei sfinansowane nią wydatki kwalifikowane są do kosztów uzyskania przychodów na ogólnych zasadach. Ewentualne umorzenie pożyczki nie ma przy tym wpływu na uznanie ich za koszty podatkowe. Jednocześnie Ministerstwo poinformowało, że we współpracy z PFR analizuje możliwość dokonania w 2021 r. częściowego zwolnienia z podatku dokonanych umorzeń omawianych świadczeń. Zgodnie bowiem z obowiązującymi obecnie przepisami do przychodów zalicza się wartość umorzonych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek. Umorzenie takie stanowi zatem przysporzenie dla przedsiębiorcy, które generuje przychód i podlega opodatkowaniu.
Jako podstawę prawną omówionej analizy Ministerstwo wskazało jednak przepisy art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) i ust. 4 pkt 1, art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o pdop oraz art. 14 ust. 2 pkt 6 i ust. 3 pkt 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o pdof, całkowicie pomijając przy tym uregulowania obu tych ustaw odnoszące się wprost do subwencji, które przywołane zostały na wstępie.
Źródło: Gazeta Podatkowa nr 42 (1708) z dnia 25.05.2020